Tweede Paasdag. Opruimdag. Woorden schieten te kort. Gelukkig scheen de zon, dan gaat het altijd sneller. Ook is de aanhanger van de bus blijven staan dus kunnen we daar al de koffers en tassen inzetten. De fotograaf uit Spijkenisse is er ook vroeg, dus het is 11 uur, we zitten aan de koffie en alles is al opgeruimd. Is nog nooit gebeurd, dus ik denk dat we te vroeg zijn opgestaan. Verder sneeuwt het nu. Echt Holland weer dus.

Na het opruimen het bos in voor het douanespel. Is ook in superheldenstijl dus je moet een Spider-Man of Captain America overbrengen. Het spel heeft twee extra dimensies. De eerste is dat er een enorme greppel midden door het bos ligt. De brandweerwagen die is uitgerukt toen Bas in het bos lag te kermen is kennelijk nogal diep weggezakt in de modder en met fors geweld daar weer uitgereden. Wanneer Daantje en Danique naast elkaar in die geul staan zie je ze niet meer. De tweede extra dimensie is dat Ashley, Job en Pim gedeeld eerste staan op de lijst der lijsten, maar Hennie Huisman zong al "er kan er maar een de beste zijn". Dus wordt van hen precies bijgehouden hoeveel briefjes ze ontdekken en hoeveel ze overbrengen want de beste is de winnaar van dit weekend. Ashley schakelt zichzelf vrij snel uit door haar briefjes kwijt te raken, Job wordt gesaboteerd door de tegenpartij want die gaan steeds met z'n allen achter hem aan en Pim rent daar vrolijk en ongestoord tussendoor. Dat hij wint is dus niet verwonderlijk. Een mooie superheldenmedaille en een prachtig paasei. Job krijgt voor de tweede plaats hetzelfde en Ashley heeft gisteren bij het paaseieren zoeken een van de zilveren eieren gevonden en daarvoor een grote paashaas gekregen. Zo hebben ze alledrie eigenlijk dezelfde prijs, mooi dat dat zo uitpakt.

Over paaseieren zoeken gesproken: dat doen we deze dag nog een keer over maar dan zoekend naar de schoen van Sanne. Hoe het komt weten we niet (misschien aan Sven vragen), maar haar schoen ligt ergens in het bos en ze weet niet waar. Kost dus 10 minuten zoeken, maar dan vindt Remco de schoen. Geen idee of daar een prijs opstaat, maar fijn is het wel want anders moet ze toch een heel stuk terughinkelen.

Nu zitten we te eten en wordt er flink buitengespeeld. De sneeuw was van korte duur en de zon is bijna heel de dag al te zien, dus het is weer echt kampweer: iedereen is buiten, voor zover er nog energie inzit bezig op redelijke afstand van elkaar dus krijgt niemand ruzie met een ander.

Echt tot slot -ik ga er van uit dat de reis soepel verloopt en het melden niet meer waard is- een paar bedankjes. Als eerste aan iedereen die mee is geweest. Het was fijn voor jullie 3 uur per nacht te slapen, toiletten te boenen, te koken, af te wassen, haren te kammen en in te vlechten en ons al weken van tevoren druk te mogen maken over wat we gaan doen. We hopen dat jullie het net zo leuk hebben gevonden als wij als leiding en dat jullie een volgende keer weer meegaan. Verder bedanken wij iedereen die het kamp mogelijk maakt. Ouders die allemaal op tijd betalen, extra bijdragen geven, hun kinderen op tijd brengen en halen (ook daarvoor geldt dat we hopen dat dat laatste ook echt lukt want we tikken het eerder), mensen die achter de bar staan en iedereen die we dan nog vergeten. Hopelijk tot augustus of Pasen 2018, nu gaan we eerst eens slapen.

Dennis, Cynthia, Roy, Robin, André, Charlotte, Hubert, Anthony, Melissa, Jordy, Petra, Jerry, Carla, Joshua, Remco, Hans & Renate